culturalfoundation1948@gmail.com

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Created with Sketch.

48 χρόνια κλείνουν σήμερα από την ηρωική εξέγερση των φοιτητών, της μαχόμενης νεολαίας και του λαού κατά της χούντας, στο Πολυτεχνείο της Αθήνας το Νοέμβριο του 1973.Αυτή η εξέγερση ήταν που έτριξε τα θεμέλια της χούντας, στον αγώνα για την ανατροπή της. Ήταν η μεγαλύτερη λαϊκή αντίσταση απέναντι στα βασανιστήρια και τις εξορίες στα ξερονήσια, τη κατάργηση των συνδικάτων, των φοιτητικών συλλόγων και το διορισμό εγκάθετων, στη απαγόρευση των κινητοποιήσεων, των απεργιών και των διαδηλώσεων.Το Πολυτεχνείο ως κορυφαία στιγμή και εκδήλωση της αντιδικτατορικής πάλης, εξακολουθεί και σήμερα να συγκινεί, να εμπνέει και να αφυπνίζει. Όχι μόνο γιατί έδειξε ότι το νεολαιίστικο κίνημα και η εργατική τάξη μπορούν να νικήσουν και να ανατρέψουν κάθε φασιστικό καθεστώς, αλλά και επειδή τα μηνύματα και αιτήματα της εξέγερσης, είναι επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε. Σήμερα που εντείνεται παγκόσμια, μα ιδιαίτερα στην περιοχή μας, η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, που στην Ελλάδα επεκτείνονται και αναβαθμίζονται οι αμερικάνικες βάσεις του θαΝΑΤΟυ και η ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται πλήρως με την στρατηγική ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ, τα συνθήματα στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου τις μέρες της εξέγερσης, ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ, μας θυμίζουν την αναγκαιότητα για αντίσταση και σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό. Κάτι που μας αφορά άμεσα και μας, όσο στην Κύπρο παραμένουν ανοικτές οι πληγές από το δίδυμο ΝΑΤΟικό έγκλημα του 74 και βαθαίνει η εμπλοκή των ΝΑΤΟικών χωρών στο εσωτερικό της χώρας.Ζούμε στην εποχή μιας βαθιάς και δομικής κρίσης του καπιταλισμού, όπου κυριαρχεί ο εργασιακός μεσαίωνας, με εργάτες να πεθαίνουν καθημερινά στους χώρους δουλειάς, ενώ το κύμα της ακρίβειας, αποτέλεσμα της σήψης του εκμεταλλευτικού συστήματος, ρίχνει ακόμα περισσότερο στην εξαθλίωση την εργατική τάξη. Την ίδια ώρα η δημόσια και δωρεάν παιδεία οδηγείται προς κατάργηση μέσα στη δίνη των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης. Παράλληλα οι δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες μπαίνουν στον γύψο (με πρόσχημα και την πανδημία που συνεχίζει να ταλανίζει την ανθρωπότητα) καθώς εντείνεται ο αυταρχισμός και η κρατική καταστολή με ποινικοποίηση κινητοποιήσεων, ιδιαίτερα όταν στρέφονται ενάντια στην κρατική διαχείριση στην υγεία, τα εργασιακά, το μεταναστευτικό και άλλα ζητήματα, ενώ είναι έντονη η αστυνομοκρατία στις διαδηλώσεις, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο.Είναι μέσα σε αυτές τις συνθήκες που ο αγώνας για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ νοηματοδοτεί τις συλλογικές διεκδικήσεις και της γενιάς μας, είναι αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών, είναι πάλη για την αντεπίθεση της εργατικής τάξης και των λαικών στρωμάτων απέναντι στην δολοφονική επέλαση του κεφαλαίου, είναι μάχη για την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής για κοινωνική ανατροπή. Ο αγώνας για δημοκρατία παραμένει επίκαιρος.Οι ιστορικοί αγώνες του λαϊκού και ταξικού κινήματος στην Ελλάδα, είναι μέρος και της δικής μας ιστορικής μνήμης, είναι πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτούς που πάλεψαν για να ηττηθεί ο φασισμός, ιδιαίτερα σε όσους έδωσαν την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα. Η φλόγα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανή και αποτελεί οδηγό για να ορθώσουμε τις αντιστάσεις του σήμερα, για να οργανώσουμε τα δικά μας Πολυτεχνεία.